Het klinkt zo onschuldig, een week geen telefoon, maar heb jij het wel eens gedaan?
Even vooropgesteld: ik (Tessa) ben ongelofelijk blij met m’n smartphone! Google Maps is echt een life saver (vroeger verdwaalde ik standaard in de stad), ik zoek zo enorm veel op via m’n telefoon, heb op deze manier superveel contact met vrienden en de helft van m’n werk gaat via m’n telefoon. Zonder social media had The Green Happiness niet op deze manier bestaan. Zelf haal ik zó veel inspiratie en informatie vanuit inspirerende (food) accounts op Instagram. En oké ik geef toe, ik vind het ook heel leuk om via Facebook het leven van oude bekenden te volgen.
Maar toch ook verslavend…
Maar tegelijkertijd merk ik dat de telefoon ook wel een ding is. Fijn dat je op elk moment van de dag en op elke plek mails kunt beantwoorden en altijd bereikbaar bent, maar ja dat gebeurt dan ook (bij mij dan). Werk en privé loopt bij mij nogal door elkaar. Ongelofelijk leuk, ik heb geen dag het gevoel dat ik aan het ‘’werk’’ ben (best job ever, seriously), maar tegelijkertijd betekent het ook dat wanneer ik m’n Whatsapp opendoe om een vriendin een berichtje te sturen er automatisch ook allerlei ‘’werk’’ apps binnenkomen. Als ik op Instagram of Facebook zit om er gewoon ‘’privé’’ doorheen te scrollen dan kan ik het niet laten om tegelijkertijd op TGH te reageren op vragen en reacties. Als ik in een restaurantje zit of thuis in de keuken aan het rommelen ben maak ik er foto’s of een Instastory van.
En dan denk ik zelf al vrij bewust te zijn
En dan denk ik zelf al vrij bewust te zijn: ik zet m’n telefoon ’s avonds op vliegtuigstand en ik heb geen pushberichten aanstaan (het geeft me superveel rust dat ik niet elke keer al zie dat er berichtjes zijn, maar dat ik echt naar m’n mails of Whatsapp toe moet gaan om berichten te lezen). Wwanneer ik met vrienden aan het eten ben dan zit ik vrijwel nooit op m’n telefoon. Maar dan nóg! Terwijl ik een boek aan het lezen ben kijk ik tóch halverwege de bladzijde weer op m’n telefoon. Waarom? Er is echt niet vaak iets boeiends te lezen of iets wat niet ook een uurtje later gekund had. Misschien ben ik dan toch ook wel verslaafd… Is dat erg? Ik weet het eigenlijk niet. Maakt ook niet uit, waar het om gaat is dat ik op vakantie ga en dat ik heel veel zin heb om ook écht even weg te gaan. Zonder de druk te voelen om met werk of thuis bezig te zijn.
Dus, wat gebeurde er!?
Toen ik m’n moeder vertelde dat ik zonder telefoon op vakantie ging ontstond er wel even lichtelijke paniek; ‘’Kan ik je nog wel bereiken als er hier iets gebeurt dan!?’’. Ohja daar had ik niet aan gedacht. Even telefoonnummer van m’n vriendinnetje doorgeven dus en van de plek waar ik verblijf (zo deden we dat vroeger tenslotte ook altijd). Voordat ik het vliegtuig in stap ben ik nog druk bezig m’n laatste mails te beantwoorden waarna ik besluit dat m’n telefoon daarna echt uit gaat. Nouja, op vliegtuigstand dan, zodat ik wel foto’s kan maken.
Het eerste weekend heb ik echt genóten
Het hielp ook wel dat m’n vriendin ook nauwelijks op haar telefoon zat. We waren vrijwel de hele dag lekker bezig en ik had een leuk boek mee had. Eindelijk heb ik weer eens in één ruk een boek uitgelezen! Ik realiseer me ook nu pas dat onze eetmomenten geen enkele keer zijn onderbroken doordat iemand op z’n telefoon zat (met uitzondering van die foto dan hier en daar). Op de een of andere manier voelde dat nóg meer als quality time samen.
Zonder telefoon de weg vinden?
Dat werd dus lekker ‘ouderwets’ kaartlezen om een leuk plekje te vinden. Alhoewel het stiekem toch wel heel fijn is om last-minute internet te raadplegen voor leuke restauranttips. Hoe deden we dat vroeger eigenlijk? Ohja toen hadden we nog reisboekjes van elke plek waar we heen gingen… Gelukkig deed m’n vriendinnetje niet mee aan de ‘’digital detox’’ dus hadden we een telefoon met internet.
Na 4 dagen toch weer internet aan
Het tweede deel van m’n vakantie vond ik iets lastiger. Oké ik geef het maar meteen toe, na vier dagen geen telefoon heb ik toch wel elke dag even internet aan gehad. Die paar dagen rust vond ik héérlijk! Maar daarna had ik gewoon weer zín om m’n mails te beantwoorden, contact te hebben met vrienden thuis en The Green Happiness social media in de gaten te houden. Alhoewel ik wel steeds tussendoor m’n telefoon weer op vliegtuigstand zette, ‘m veel gemakkelijker weglegde en er véél minder op keek.
Wat heb ik van deze ervaring geleerd?
- Dat Google Maps toch wel heel fijn is op vakantie.
- En je telefoon super is om leuke restauranttips op te zoeken.
- Maar ook dat ik in een paar dagen echt niet zoveel ‘’mis’’ aan Facebook en Instagram updates.
- Dat ik prima in een uurtje per dag al m’n appjes in één keer kan beantwoorden, net als m’n mails (zou dat thuis ook werken?).
- Dat het me ongelofelijk veel rust aan m’n hoofd geeft om níet elke keer m’n telefoon te checken.
- Dat werk niet in een paar dagen ontploft of in de soep loopt als ik er niet ben.